Sen hiç akan bir yolda yanından geçtiğin onlarca evin penceresine, kaldırımdaki insanlara, hızla seni geçen arabalara dikkatlice baktın mı? Peki her birinin içinde farklı hayatlar olduğunu bilerek, oların yaşamlarını ve anılarını merak ettin mi? Ben ettim; her defasında hem de...
Yaşlanan bedenlerimiz çok sayıda yükü taşıyor; ve her geçen gün bunlara yenileri ekleniyor. Belki bazıları biraz daha az, belki de bazıları biraz daha fazla.
Duraklarda bekleyen insanların halleri aslında yaşamdaki hallerimizin yansımaları. Hepimiz kendi istasyonlarımızda belki saatlerce, belki günlerce, belki aylar, belki de yıllarca bekliyoruz. Ve her defasında bir sonraki gelecek olan boş otobüsü doldurmak umuduyla...
Sorgulamak zihnindeki yüzlerce düşünceyi belki aralıklarla. Kimilerinde "Exit" yazan yardım paneli olsa da bir çoğu kendi beyazperdende boşlukta kalıyor; ve sen o labirentte peyniri bulmaya çalışan fare gibi koşup duruyorsun. Bir an için dur ve düşün; sakinliğini koru. Sadece kokuya göre ve hislerine göre ilerle; çünkü ancak o vakit istediğin noktaya varmış olursun.
Şimdi sizden sakince düşünmenizi istiyorum. Hislerinizin sizi aldığınız o kokuya doğru şekilde ulaştırmasına yardımcı olun!
Bol şanslar...
BURCU ÖZDER
Yorumlar
http://zoomlabakalim.blogspot.com/