Ana içeriğe atla

Gizli Zaferin SESİ


Bilmek… Her şeyi bilmek. Hayatta yaşadığın, attığın her adımın sana getireceklerini bilmek. Çevrende dönen oyunları görmek; tezgahlamaları görmek. O tezgahtan inatla hiçbir malzeme almamak; aldırmamak. Kelimlerle oynamak; cümleleri bozmak. Sessizliğin sesi olmak. Kurduğun hayatları yapay bir süs havuzuna sığdırmak… Yapay olduklarını bile bile arada sırada orayı temizlemek. 


Gücün farkında olduğun sürece boğulmazsın kaldığın dört duvarın ortasında. Seni boğmalarına da izin vermezsin. Üstüne üstüne gelen elleri tutup kelepçelersin. İster çözüp, özgürlüklerini geri verirsin onlara; istemezsen koğuşun diplerine atarsın onları. Orada çürümeye yüz tutan bedenlerini seyredersin. Aslında kokmaya başlamış ruhlarının esaretinde kalmış bu bedenler, zararların birer aynadaki yansımasıdır. Zarar verdikleri onlarca hayatın ardından sinsi sinsi gülerlerken, şimdi gülünecek hale gelmişlerdir. Bu parçalanmalarını gözlerinle izlersin. Aslında bu dramın keyif vermesi gerekirken acırsın onlara. Çünkü acizlikleri ile küçücük insancıklar olmuşlardır.

Yaratılmış insan neden varolduğunu unuttuğu an, kaybetmeye mahkumdur. Ve bir kayıp, gerçek zaferin önünde boyun eğmek zorundadır. Avuç içi kadar çok kelimenin arasında yitip giderler. Bunu farkettikleri gün, çığlıkları dünyada yankılanamaz… Sadece ürkek halleri kalır ellerinde ve onla da yaşamaya mecburlardır. 

Galibiyet, dürüstlüğün ve gerçek vicdanın kazandığı noktadır. Bu noktada olmak ise herkesin harcı değildir. 



BURCU ÖZDER

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

HOŞGELDİN 35'İM!...

En güzel baharım; yazım; kışım; sonbaharım... 35'im; hoşgeldin hayatıma!  Şu an tam da saatler 00:00'ı gösterdiğinde ben yepyeni bir döneme geçiş yapmaya başlamış oluyorum. Öncesi benim için bir hazırlanıştı... Bir doğuş, bir büyüme, bir kendini tanıma, bulma ve onu tekrar baştan yaratma... Şimdi yaşamın gerçek yüzüyle tanışmaya hazırım. Bütün deli çağlarımı az biraz geride bırakıyorum. Amaaaa... Çocukluğumu asla! Çünkü o çocuk ruhum beni hep ayakta dinç ve masum tutan yegane şey... O benim için en önemli değer! Sen hep benimle kal olur mu?  35 yaşım; seninle şimdi yeni bir yolculuğa çıkmaya hazırlanıyoruz. Tüm renkleri yanımıza alıyoruz; lakin bana en çok yakışan bundan sonra mor; biliyorum... O mor renk, bana tutkuyu, arzuyu ve tüm istediğim şeyleri verecek olan bir temsilci. Çünkü artık zamanın peşinden koşmayacağım; onun yanında yürüyerek hayatı yaşayacağım. Daha olgun ama daha cesur, kalbinin sesini duyan ama mantığıyla harmanlayan bir "BEN" , kendini ke...
1 yorum
Devamı

Kırık kalbin hikayesi...

Günün birinde kalbin biri yaralı olarak bir savaştan kurtulmuş. Yarini tam bulduğunu sanırken, avuçlarının arasından kayıp gittiğini görmüş. O gün bugündür işte o yaralı kalp, göğsüne saplanan oku, hiç çıkartmayacağına karar vermiş. Ve hikayesi o saatten sonra başlamış... Bu bir kırık kalbin hikayesi... Gözünden hiç yaş damlası eksik olmamış kalbin. Sarılı yarasıyla eksik kaldığını hep bedeninde hissediyormuş. Çünkü kalp tamamlayacağı yolda artık yalnızmış. Ne yapsa da ne etse de hiçbir şeyi geri döndüremezmiş. Aksak ayağıyla yürüdüğü yollarda hep anıları onu takip eder olmuş. Elinde veremediği bir çiçek, yatağının yanında aşkının fotoğrafı ona miras kalmış. Yaralarını sarmak isteyen dostlarını hep tersler olmuş. Sırf bu yüzden de aksi nalet biri olarak anılmaya başlanmış. Onun bu hali dilden dile dolaşır olmuş; ama ona ne ki, bizim yaralı kalbin hiçbir şey umrunda değilmiş. Bir tek o ok, onun tek tesellisiymiş. Çünkü her şey onunla başlamış ve onunla son olmuş.  Kalp, günlerden ...
1 yorum
Devamı

Geçmişten günümüze çıkma telifi!

En masumu, en hislisi, en güzeli sanırım bu olsa gerek; çıkma teklifi. Ne heyecan yaratır insanın tüm bedeninde. Elleriniz terler, kalbiniz güm güm atmaktadır. Hoşlandığınız kızın bir türlü gözlerinin içine tam anlamıyla bakamazsınız; sanki bakma hakkınız yokmuş gibi hisseder aklınız. Ayaklarınız ona bir adım ileri giderken, bir adım geriler. Sonra bir bakmışsınız ki hiç farketmeden aslında onun karşısına geçivermişsiniz. İşte o an... Duygularınızın dile gelmesi gereken an... Artık ikiniz karşı karşıyasınız. İşte geçmişten günümüze çıkma teklifi! Çok eskilere gidelim şimdi. Osmanlı döneminde çıkma teklifi yapılmazdı herhalde diye düşünürsünüz. Hayır, bilakiz o dönemlerde de varmış bu teklifler. Bakınız nasıldı isterseniz bir hatırlayalım. Osmanlı zamanlarında eğer bir adam bir kadından hoşlanıyorsa, onun karşısına geçer ve dermiş ki; " Ey dilberi rana! Ey tesadüf-ü müstesna! O mahrem suratınızı görünce size lahza-i kalpten sarsılmış bulunmaktayım. Niyetim acizane-i taciz etmek de...
3 yorum
Devamı