Hoooppp!... Şu an olduğun yerde öylece DUR! Az sonra kuracağın cümlelerin birer terazi de tartılıp tartılmadığına bir bak. Etrafında belli belirsiz şekiller görüyor musun? Ya da gaipten sesler mi duyuyorsun söyle bana. Birileri seni takip ediyormuş gibi duygulara kapılıyor musun? Aklından neler geçiyor şu an? Anlat bana... Tek tek aklındakileri anlat bana.
Boşluklar oluşur kimi zaman etrafımızda biz farkında olmadan. Gözler kamaşır aniden beliren ışık süzmeleri çıkıp, etrafımızı sarmaladığında. Görmezken daha çok göremez oluruz bulunduğumuz noktayı. Aldığımız nefesin hesabını verir oluruz bir bakmışız aniden. Yoklukta varolmanın savaşını yaşayan toplumlar oluruz biz farkında olmadan. Kaybedecek bedellerin hesabını yapamaz hale geliriz; aslında kaybedecek daha çok onlarca kıymetlimiz varken. Biz sadece elimizdekini biliriz. Ya da bildiğimiz kadarını elimizde tutmasını öğreniriz yaşarken. Sebepsizlikler içinde neler ararız sıkıntılı beyinler olarak. Bazen beyinsiz olmayı tercih edersiniz. Tabi farkındalıklar zinciri içinde...
Kaybolmuşluklar mevcut her bir bedenin içinde. Kalanlar gidenlerin sadece bir parçasını söker içinden. Ama gidenler aslında her şeyi alır da gider... Ve siz anlamazsınız nelerin sizden gittiğini o sürecin içinde. Bir bakmışınız ki kimsesiz,varlıksız, niteliksiz kalmışız öylece sap gibi ortada. Peki kimdir bu gidenler? Gitmek kazanmak ise eğer neden hep giderler? Kazandıkları yetmez mi onlara aslında? Ya da doyumsuz mudur yürekleri gerçekte? Anlayabilir miyiz gerçekte onları sizce biz de?
Yokluklar hep vardır hayatın tam merkezinde. Ve hayat bize hep merkezden dalgalar yayarak ulaşır aslında bulunduğu noktadan. Hadi yayıl o dalgaların melodisi eşliğinde etrafa. Savur rüzgarını her bir köşeye ulaşmak istercesine. Vurduğun ya da değdiğin her noktanın sana feedback'ini al. Etkileri neler olacak yanıbaşında duran hayaletine. Senin hayali varlığına...
Hadi! Başla o zaman saymaya! Zaman akıyor çünkü şu anda.
BURCU ÖZDER
Yorumlar