Allah iyi insanları hayatınızdan eksik etmesin. Ve kalbine kötülük tohumları ekmiş olanları da sizden olabildiğince uzak kılsın. Hayat çünkü bu... Kötülüğün nereden geleceğini çoğu kez anlamanız mümkün değildir.
Bir bakmışsınız size en uzak kişiden, bir bakmışsınız ki canınız ciğeriniz olan insandan size yönelmiş tüm şeytani oklar. Hep bir kıskançlık, hep bir hazımsızlık sarmış benliğini. En masum olandan bile kıskanır olmuş belki de sizi... Çünkü sizin yüreğinizde sadece sevgi varsa, hele bir de merhamet ve vicdan ile harmanlanmışsa o zaman alacağınız zararlar oldukça fazladır. Affetmek en kıymetli duygu iken bunun değerini bilmeyen insanlar, her defasında hadlerini hep aşarlar. Siz tırmaladıkça sağı solu, önünüzdeki taşlar gittikçe ağırlaşır. Kaldıramazsınız onları... Yolunuzu tıkar; sizi isyana zorlar. Ya vazgeçeceksiniz sevdiklerinizden ya da silahlarınızı kuşanıp aynı zalimlikte saldıracaksınız kötü olanı alt etmek için... Tabi gerçekten istediğiniz bu ise...
Hayat ya bu! İnsan hep en canı dediğinden görmüştür yüzyıllardır esas düşmanlığı... Esas zalimliği... Esas kalpsizliği... Siz onu var etmişsinizdir; onu istemişsinizdir; dilemişsinizdir. Ama gün gelmiştir ve azılı bir rakibiniz olarak karşınıza dikilmiştir. Gün bitmiyordur ki her yeni günde farklı bir kindar düşünceyle karşınıza dikilmesin. İyi ve güzel düşüncelerinden çok içten içe beslediği kirli duyguları sarmıştır onun benliğini. Ve bu benlik bir zaman gelip de sizi esir almaya çalıştığında işte o an tüm kalkanlarınızı dışa döndürüp kendinizi korumaya çalışırsınız. Ağlaya ağlaya, çığlıklarınız hıçkırıklarınıza karıştığında sadece hayata isyan edersiniz. Ve artık ona karşı içinizde sevgiden çok kırgınlık, kızgınlık ve hayalkırıklığı vardır.
Bu sebeple zalimlerin dünyasına hoşgeldiniz sevgili okurlarım... Çünkü onlar hemen yanıbaşınızda!
BURCU ÖZDER
Yorumlar