Bir kadının gözünden hayatın renkleri!

Çocukluk... O bayramların en güzel geçtiği, şekerlerin toplandığı, mendillerin verildiği, hatta bayramlıkların bir hafta, bir gün öncesinden alındığı ve o kıyafetleri bir an önce giyebilmenin neşesi içinde uyanılan sabahların yaşandığı yıllar...  Bu bayram ziyaretlerinde özellikle bir kenarda diğer çocuklarla oynayan bize, bir an için dönülüp sorulan klasik sorular. Büyüyünce ne olacaksın Ayşe, Veli, Naime, vs..? İsmimizin ne olduğunu farketmeden her çocuğun bolca karşılaştığı bir soru cümlesi bizi bulur. O an eğer çevrenizde dikkatinizi çeken birileri varsa ve o birilerinin ilgilendiği uğraş, sizin ilgi alanınıza giriyorsa  ve ben de büyüyünce onun gibi piyano çalacağım; film çekeceğim ya da doktor olacağım diye düşünüyorsanız; işte o sorulan sorulara verilecek cevap, bu dikkatinizi çekenlerden biri olacaktır elbette ki .  Bir insan düşünün şimdi. Çello çalan bir yaşlı müzisyen. Yılların yaşanmışlığı yüzüne gölge gibi düşmüş. Belki de o da seneler önceki çocukluğunda, ne olacağım s

Zamansız gelir her şey. Mutluluk yaşamın belki de en değerli ve tek değerli varlığıdır. Dokunmak ister minik yaralarına. Onları iyileştirmek; onlara yeniden hayat vermek ister. Mutluluk, gözlerimizin içinin parlayan yıldızlarıdır. O yıldızlar vardır ki hep bize ilham vermek için etrafımızda dolanırlar. Tabi görmek istersen eğer... İnsanlar güler. Hep gülmeyi arzu eder. Arzulamak gülümsemeyi, ne kadar farklı ve de anlamlı kılar öyle değil mi? Peki neden? Eğer herkes aynı anda güldüğünde bir ortam içinde neden bir ürperti sarar tüm bedeni? Neden bedenler bir anda üşümeye başlar; gülümsemenin sıcaklığındayken? Çünkü herkes aynı anda gülüyorsa eşit ölçüde, bunun arkasından büyük bir trajedi gelecektir diye düşünülür. Çünkü bu gülümseme aslında geçici bir büyük mutluluk anıdır. Esip gürleyecek olan fırtınanın sanki sessiz habercisi gibidir. Sanki büyük trajedi öncesi bir küçük moral ışığıdır; o gülümsemeler. Siz hiç herkes aynı anda güldüğünde korkmamış mısınızdır? Ben korktum... Çok ke

Zaman değişti artık. Kadınlar kendilerinden yaşça büyük beyler yerine birkaç yaş kendisinden küçük birileriyle de beraber olabiliyor. Hatta evliliğe kadar uzanan bir yolculuğa çıkabiliyorlar. Bunun en iyi ve en güzel örneklerinden bir tanesi de Pınar Altuğ-Yağmur Atacan çifti... Bana sorarsanız, aşk sınırı olmayan bir duygudur. Kime ve nasıl, ne şekilde aşık olacağınızı bilemezsiniz. Kaldı ki aşık olduğunuz kişi sizden sadece 2-3 yaş küçük olabileceği gibi 8-9 hatta 10 yaş da küçük olabilir. Ama tabi burada önemli olan karşı tarafın sizin kriterlerinize diğer açılardan uyup uymadığıdır. Mesela siz çalışıyor olup, o hala öğrenciyse kendi ayaklarının üzerinde değil de ailesinden aldığı destekle ayakta duruyorsa bu ilişki olmaz. Ya da o hala çocukca bir mantık penceresinden bakıyorsa olaylara, olgunlaşamamışsa, bu da olmaz. Ancak ikiniz birlikteyken konuşmalarınız düzeyliyse, birbirinizi anlayarak ve yetişkin bireyler gibi olaylara bakıp, birbirinizle tartışıyorsanız, ve konuşuyorsanız

27 Ekim'de ilk Kadınları Anlamak-1 makalemi yazmıştım sizlere. Şimdi de ikinci etaba geçiyoruz yani Kadınları Anlamak-2 ' ye. Daha önceki yazımda, özellikle karşı tarafın penceresinden bakamadığımızı ve birbirimizle aramızdaki  iletişimde empati kurmakta tembellik ettiğimizden bahsetmiştim. Şimdi ise biraz daha derine inelim istiyorum. Anlamak için taraflardan biri ısrarcı davranırken, diğerinin vurdumduymaz hallerinin çıkmazlığı içerisinde anlaşabilme çabaları ve ilişkinin devamını sürdürebilme hallerine bakalım isterseniz biraz da.  Erkek, morali bozuk olduğunda, agresif davranışlar sergilemeye başladığında ya da sessizliğin içine büründüğünde ve hiç ağzını bile açmadığında hemen biz bayanlar olarak üstüne düşeriz. Aslında amaç burada çözüm üretebilmek, derdine derman olabilmek. Ama ne var  ki bizim bu tip davranışlarımız anlayışla karşılanmaz. Daha doğrusu beyler bizim aslında ne için onların üstlerine bu kadar düştüğümüzü anlamaya çalışmaz. Bu sebepten dolayı da sorgulam

Dünya üzerinde bunca asırdır tek bir hakim kesimin bulunduğu düşünülür; onlar da erkekler. Onların sözü her şeyin üstündedir. "Erkekler ne derse, o olur" mantığı belleklere yerleşmiştir. Evin reisi onlardır; şirketlerde patronlar sadece onlardır. Hatta yolda yürürken veya otobüse binerken bile artık biz bayanlar onlara öncelikli yer verir olduk. Kısacası bu dünya sadece görüntü de erkekler için dönüyor. Dönüyor mu peki? Hayır, hayır, hayır... Çünkü hepimizin yeryüzünde yaşamaya hakkı var. Yörüngesinde dönmekte olan dünya için yaratılan birçok canlı var. Bitkiler, hayvanlar, insanlar... İnsanlar da kadın ve erkek olmak üzere ikiye ayrılıyor. Ama ne var ki sanki bu yaşamın her şeye sahip tek varlığı insan ve insanların içinde de yalnızca erkekler varmış gibi hareket ediliyor. Aslında biraz da sanırım bu durumu biz bayanlar yaratmaktayız. Fazlasıyla verilen değerler yüzünden onları yaşamda kralımız ilan etmiş görünmekteyiz. Belki yüzyıllar öncesinde bu düzen böyle olabilirdi.

Hayatınızda kaç kez aşık oldunuz? Peki kaç kez hiç tanımadığınız birinin yanına gidip de ona "merhaba" dediniz? Ya aşk için ne kadar cesurdunuz? Tamam tüm soruları geçiyorum. Siz hiç arkadaşınızın aşkına aşık oldunuz mu? Bunu cevaplayın bana lütfen. Aşk sizin için ne kadar acımasız oldu? Süprizlerle dolu bir hayat. Her anımızda karşılaşabileceğimiz başka başka olaylar. Ama bizi en çok zorlayacak ve de en çok ben olsam ne yapardım sorusuna verilecek bu zor cevabın, bizi işin içinden çıkılamaz bir yola sürüklediği engebeli yollar.  En yakın dostunuz birine aşık. Siz onun aşkına aşıksınız. Düşünebiliyor musunuz ne kadar uğursuz bir gün o gün. Soruyorum şu durumda size, "sen böyle bir durumda ne yapardın" diye. Arkadaşımın aşkısın parçasındaki gibi her şeyden, tüm duygularından vazgeçer ve sessiz kalmayı mı tercih ederdin? Yoksa onu elde etmek için "bana ne arkadaşımdan, arkadaşlık ayrı aşk ayrı deyip, bilerek sevmedim ya aşk bu, kime ve nereye konacağı belli

Zamanın birinde başlamış işte bu başlıktaki soru "Kadınları Anlamak Gerek, ama NASIL?" ... Kadın ruhu dediğimiz aslında çok da karmaşık olmayan  iç dünyamıza hakim olmaya çalışan beylerin belki de kolaya kaçmak için uydurduğu bir soru oldu. Ama ne var ki bunun üzerine yapılan bir çok da film çekildi. Ve her seferinde sorgunlandı. Biz neden sizleri anlamakda zorluk çekiyoruz.  Gerçekte şöyle bir bakıldığında bunun cevabı çok basit. Herkes kendi pencerisinden bakıyor ve birbirleriyle empati kurmak işlerine gelmiyor. Oysa ki birazcık ilişkilerde yaşanan sorunlar çerçevesinde  neden-sonuç ilişkisine bakılsa ve sadece hep ben haklıyım kısmında inatçılık edilmese daha kolay çözüm odaklı bir sonuca ulaşılmış olunur. Belki de herkes birbirini anlıyordur; ama anlamıyormuş gibi yaparak hareket etmek bu hayat oyununun bir yap-boz parçalarından biri olmuştur.  Bu arada notumu da düşmek istiyorum siz okurlarıma, "KADINLARI ANLAMAK" konumuz bugün için bir başlangıçtır. Devam

Sevgili okurlarım, Bugün her birinize ayrı ayrı teşekkür edebilmenin mutluluğu için de yazıyorum. Bu yazı, şu an hissettiklerim, sizlerle yürüdüğümüz bütün bir yol hepsi bir anda gözüme bir başka göründü. 3 haftadır süren bir maratonun bugün ilk ışıkları yandı. Ve Sizlerinde bildiği üzere Turkcell'in bu yılki Blog Ödülleri 2011 yarışmasının Kadın Kategorisinde "Bir Kadının Gözünden Hayatın Renkleri" , "Kadınca Hayatın Renkleri" ismiyle yarıştı. Halk Oylamasının bugün merakla beklenen sonuçları açıklandı.  Geçen yıl editörlüğünü yaptığım; ancak daha sonra yazıları düzensiz zaman dilimleri için de yayına koymasından dolayı site sahibine kızıp, bir anda "ben kendi Blog'umu kuruyorum" demem ile başlayan bu yolculuk bugün çok başka yerlerde kendini buldu. Tam 1 yıl önce ben bu yarışmada olacağımı, hatta sizlerin oylarıyla ilk 10'a girebileceğimi hiç düşünmemiştim. Evet, değerli dostlarım. En başta da dediğim gibi çıktığımız bu yolculukta bana

Bugün size yepyeni bir kitabı tanıtacağım. Sevgili arkadaşım Hasan Önürdeş'in ikinci kitabı olan "Süleyman'ı nasıl bilirdiniz?" raflardaki yerini aldı. Kendisini daha çok dizi ve reklam filmlerinden tanıyorsunuz. Kendisi Manzum hikayelerden oluşan  ilk kitabı "Ben Yoktum" ile bizlere ulaşmıştı. Ancak ikinci kitabı birincisinden ayıran en önemlli özellik, son kitabının tanıtımı için kitaba fragman çekilmiş olması. Ekim 2011'de Destek Yayınevi'nden çıkan kitabın ilk okuyucularla buluşması da geçtiğimiz günlerde gerçekleşen Tüyap Kitap Fuarı oldu. Kitabın sosyal medyada yayınlanan tanıtım filmi ise Türkiye'nin ilk "Kitap fragmanı" olma özelliğini taşıyor.  1,5 yıl evvel çekilen film, romandaki karakterlerin birbiriyle ilişkileri hakkında gizemli ipuçları veriyor. Peki aslında Süleyman kim? Süleyman ismi bize gerçekte ne çağrıştırıyor? İlk aklımıza gelen tarihi bir isim olması mı ve bununla bir ilgisi var mı kitabın diye düşündürmesi mi

Hoooppp!... Şu an olduğun yerde öylece DUR! Az sonra kuracağın cümlelerin birer terazi de tartılıp tartılmadığına bir bak. Etrafında belli belirsiz şekiller görüyor musun? Ya da gaipten sesler mi duyuyorsun söyle bana. Birileri seni takip ediyormuş gibi duygulara kapılıyor musun? Aklından neler geçiyor şu an? Anlat bana... Tek tek aklındakileri anlat bana. Boşluklar oluşur kimi zaman etrafımızda biz farkında olmadan. Gözler kamaşır aniden beliren ışık süzmeleri çıkıp, etrafımızı sarmaladığında. Görmezken daha çok göremez oluruz bulunduğumuz noktayı. Aldığımız nefesin hesabını verir oluruz bir bakmışız aniden. Yoklukta varolmanın savaşını yaşayan toplumlar oluruz biz farkında olmadan. Kaybedecek bedellerin hesabını yapamaz hale geliriz; aslında kaybedecek daha çok onlarca kıymetlimiz varken. Biz sadece elimizdekini biliriz. Ya da bildiğimiz kadarını elimizde tutmasını öğreniriz yaşarken. Sebepsizlikler içinde neler ararız sıkıntılı beyinler olarak. Bazen beyinsiz olmayı tercih edersini

Çocuklar... Hayatlarımızın en anlamlı varlıkları onlar. Onlarla renk gelen hayatlarımız, onlarla başlayan büyük sorumluluklarımız ve onlarla gelişip büyüyen umutlarımız var. İşte bu noktada Parıltı ve Tiyatro Hayat, görmeyen çocuklarımız için elele verdi. Bu kez tiyatro bu çocuklarımız için hayat bulacak sahnede. Parıltı Görmeyen Çocuklara Destek Derneği anlamlı bir proje ile izleyici karşısına çıkmaya hazırlanıyor. Gelin size bu güzel ekibi yakından tanıtayım. Yapımcılığını Ali Anıl, Genel Sanat Yönetmenliğini Mana Uygur'un yaptığı iki genç isimden oluşan Tiyatro Hayat, Can Ceylan'ın yazıp yönettiği ve tanınmış sanatçıların da sahnede destek vereceği büyük bir prodüksiyonla Haziran ayında Akatlar Kültür Merkezi'nde perdelerini açacak.  Görme engelli çocukların dans, müzik ve drama yeteneklerini sergileme olanağı bulacağı bu gösteri için şimdiden çalışmalar başladı. Ne güzel ki bu projenin başında yeni nesil genç isimler yer alıyor. Hayata destek, çocuklarımıza destek v

Bir gün yolunu kaybetmiş bir kalp buldum, yolumun üzerinde giderken. Sordum "derdin ne? Nereye gitmekteydin de buraya düştün" . Dedi ki; "başka bir kalbin peşine takılmıştım. Bir anda ortadan kayboldu. Bulunduğum noktanın neresi olduğunu bilmediğim için aniden karanlık dipsiz bir kuyunun içinde buldum kendimi. Yolumu şaşırmış bir haldeyim. Nereye gideceğimi bilmiyordum; çünkü etrafımı aydınlatacak hiç ışığım yoktu" .  Durup düşündüm; nasıl yardımcı olabilirim ona diye. Bu sonu olmayan karanlıktan çıkmasını sağlayabilir miyim diye düşündüm. Ve sordum; "gerçekten aydınlığa çıkmak istiyor musun?" Bir dakika kadar suspus durdu. İçinde hala bir ümit olduğunu buğulu gözlerinden görebiliyordum. Belki diye başlayan bir cümlesi vardı aslında ama sonu yoktu. Sonunu getirebilir miydi kendisi de bilmiyordu. Kararsızlığını farkettiğim vücut dilinden alabiliyordum aslında sorumun cevabını. Ama birden kafasını kaldırdı ve gözlerinde aniden bir kararlılık ışıltısı parla