Acının iki yüzü vardır. Biri istemeden verilen, kabuk bağlanmış yaranın yeniden kanamasına yol açmak; bir diğeri de bile isteye karşındakini üzdüğünün bilince olup, onu üzmeye ve yaralamaya devam etmek…
Geçmişin izleri herkese göre derindi; herkesin bir geçmişi herkesin yara aldığı bir sol yanı vardı. Beraberinde gelen onlarca zorlu gecenin, günün ardından yeniden sizi hayata bağlayan sebepler, insanlar, güzellikler varken onu bile isteye parçalamaya çalışmak zalimlik değil de neydi?
Zaten hiç varolmadığını gördüğün duyguların peşinden saçma bir şekilde gitmeye çalışmak benliğe yapılmış en büyük ihanetti. O yüzden bazen istemeden de olsa vazgeçmeyi bilmeli insan. Çünkü eğer karşındaki insan seni yok sayıyorsa silip atmayı öğrenmiş olmalı ve kabul edebilmelisin.
BURCU ÖZDER
Yorumlar