Bir nefes... Derin bir nefes... Yavaşça içine çekersin. Sessizliğin tam da ortasında. Sadece aldığın solumanın sesini duyarsın. Sen de yarattığı boşluğun soğukluğunu, iliklerine kadar hissedersin. Tek bi nefes... Bazen o da sussun istersin.
Masallar sadece kitaplarda var; değil mi? Okuduğumuz, içinde yaşadığımız, düşlediğimiz onlarca fırtınanın sadece yazılı olduğu o güzel cümlelerde... Ya da bir film karesinde... Masumca, çocukça...
Bir kahraman... Hep arayıp da bulamadığın o kahraman bir gün çıkıp gelse inanacak mısın mesela? Güvenecek misin sorgusuzca..?
Şarkı sözü gibi... "Ben çiçekler gibiydim doğuştan, dokundun kırdın dalımdan. Bilemezsin bazen neyin doğru, neyin yalan olduğunu; yanındayken durur zaman." Ve birden bire anda kalırsın; düşte kalırsın; boşlukta kalırsın. Rüzgarın esintisinde kaybolursun; savrulduğun ve çarptığın noktalarda açılan yaraları kapamaya çalışırsın.
Yalancı kahraman... Yalancı rüzgar... Neden varlar? Neden seni bulurlar? Dursun zaman... Bir kez daha dursun... Son kez dursun... İçine çektiğin o son nefeste dursun...
BURCU ÖZDER
Not: Aşağıdaki parça da gerçekten anlamak isteyenlere gelsin...
Yorumlar