Sen bilinmeyen adam,
Kalbimi yerinden söküp giden adam,
Öptüğünde ruhumu titreten,
Nefesimde nefes aldığında beni darma duman eden adam.
Geceleri rüyalarımı süsleyen,
Bir orada savunmasızca teslim olduğum,
Bir orada sana doyasıya kavuştuğum,
Özlemin ne demek olduğunu unuttuğum adam.
Bazen bu kelimeyi lügatımdan silmek istemek,
Hani elinde bir silgi olsa eksiltirsin ya aklından geçen bazı şeyleri,
Öyle bir şey olsa gerek bu da, unutmak gibi…
Sokak lambalarının altında saatlerce beklemek,
Neyi beklediğini çoğu kez bilmeden,
Etrafında onlarca esen şeye aldırış etmeksizin,
Durmak ve sakince beklemek…
Belki demek…
Belkilere ümitler yüklemek…
Ümitlere dualar eklemek…
Duaları ise bilinmeyene göndermek…
BURCU ÖZDER
Yorumlar