Bugün benim doğumgünüm... Bir yaz mevsiminin ilk ayı, ayın ilk gününde, hatta o yılın tarihlerinde de haftanın ilk günü olan Pazartesi, saatler 15:30'u gösterdiğinde küçük bir kız gözlerini açtı şu an yaşadığımız bu dünyaya. Yani takvimler 1 Haziran'ı gösterirken... Toz pembe gördüğü ana rahminden silüetlerle tanıştı bir anda. Duyduğu sesleri tanımlamaya başladı. İsimler koydu onlara zaman içinde ve heceler yükledi her birinin sonuna. Ekler yaptı milyonlarca. Meğer dünyaya gelmek için ne çok sabırsızmışım... Anlatacak ne kadar çok şeyim varmış. Bitmiyor hiç üç noktaların sonu...
Bir masal rüyasında gibi yaşıyorum şu hayatı. Ne gerçek ya da ne hayal benim için önemsiz. Çünkü benim küçücük dünyamda hala bir çocuk, ordan oraya koşturmakta. Ona dur demek istemiyorum; hatta demiyorum bile. Bunu yapsam biliyorum ki hayata küser. Neden küssün ki? Oysa her şey onun penceresinden o kadar harika ve de rengarenk ki...
İçimdeki çocuğu doğduğum andan itibaren büyüdüğüm her yeni yaşta hiç öldürmedim. Sizlerle beraber olmanın mutluluğu içinde belki de bugün yazacaklarımın hayallerini kurdum. Gerçekten daha çok anlatacağım yaşanmışlık var. Kimi zaman içimi sıkan, kimi zaman beni güldüren haller var. Belki bir gün şu an gizli kalmış, ama güzel olan hayatımın, bazen melodram hallerini, bazen de kurgulu anlarını bir kitapta topluyor olacağım. Tek dileğim; bir gün sizlere o kitapla ulaşabilmek. Benden geriye kalacak sonsuz bir iz olsun diye...
Biz böyleyiz işte. Sizlerle varolmanın mutluluğu ve de büyüsüyle yol alıyoruz. Evet, bugün benim doğumgünüm... Hayatımdan kaç aşk geçti; ben kaç sevdaya kapıldım; kaç anı belleklerimin derinlerine itildi; kaç gece gözyaşı döktüm; ya da kaç dakika hiç durmaksızın güldüm; kaç kişinin kalbini kırdım; kaç kişi benim kalbimi kırdı? İnanın bilmiyorum... Tek bildiğim hepsi gerçekti... Hayat zaten bu değil mi? Hepsini içine almıyor mu?
Bugün itibariyle artık 29 yaşındayım... 30 olmaya son 365 günü saymaya başlayacağım. Belki de en zor kışım bu mevsim olacak. Çünkü zamanı durduramayacağımı biliyorum. Ona sen orada dur, ben şu anımda kalmak istiyorum diyemeyeceğim. Artık yaşımın rakamlarında başlangıç "2" rakamı olmayacak. Yine de 29'u yaşayacağım son 365 günlük hakkım var. Onu çok iyi değerlendirmeyi planlıyorum... Daha çok gülüp, daha çok ağlamayı planlıyorum. Daha çok hırslanıp, daha çok ağırlıklarımdan kurtulmayı istiyorum. Sizlerle bunu başaracağım. Çünkü bütün dostlarımın yanımda olduğunu bilmek beni her daim hayata karşı dimdik ayakta tutuyor.
Ben bugünkü yaşımı ve tüm yaptıklarımı en başta sevgili anneme ve babama, ardından kardeşime, bitanecik gözümün nuru anneanneme ve dedeme, çok sevgili dayım-yengem ve kuzenim Gözde'ye, ardından da benim yanımda olan dostlarıma ve arkadaşlarıma borçlu olduğumu ve onları çok sevdiğimi söylemek istiyorum.
Hatta bu bir sır sevgili okurlarım!.. Aramızda kalsın, benim yanımda olmayan hatta düşmanlarımı bile seviyorum. Çünkü benim varoluşumu tamamlamamda yardımcı olanlar onlar... İyisiyle kötüsüyle birçok insan tanıdım. Yanımda kalmasını istediklerim benimle dilerim ki ömür boyu birlikte olur.
Yaşamak güzel şey ya... Kollarımı açıp, şu anda çayırlarında üstünde çıplak ayakla çılgınlar gibi gülümseyerek hayatı selamlamak istiyorum!... İyi ki doğdum!.. İyi ki doğmama sebep oldun Tanrım!...
Seviyorum hayatı... İnsanları... Sizleri... Doğum günüm sizlerle birlikte kutlu olsun!... Bir ömür boyu hiç kopmamak dileklerimle, kocaman öpüyorum ve selamlıyorum sizleri, sevgili okur dostlarım!...
BURCU ÖZDER
Yorumlar