Bana bir masal anlat... Hiç bitmeyecek saatlerin ve cümlelerin kurulduğu bir dünyada yer aç bana da. Hemen yanındaki koltuğun başucunda duruyor olmak istiyorum. Senin söyleyeceklerini bütün dikkatimle dinlemek istiyorum. Odak noktam sadece sen ol istiyorum. Ağzından çıkan her kelimeye aşık olmak istiyorum.
"Rüyalar hani gerçek olurdu" diye bazen kendi kendime sızlanıyorum. Affet beni! Bazen bu hırçın yüreğime engel olamıyorum. Bağrımdan kopup gelen çığlıklar yüreğimde binbir parçaya bölünmüşken, onlara "Kesin sesinizi ve oturun şuraya" diyemiyorum. Onların beni esir alışlarına engel olamıyorum. Hey sevgili!.. Kuracağın her bir cümlenin bazen esiri olmak istiyorum. İmla kurallarının dışında kalıp, sadece gelişi güzel dile getirdiğin anlamlara aşık olmak istiyorum. Bütün dillerden, bütün dinlerden, bütün siyasi düşüncelerden, bütün mistik güçlerden, bütün inanışlardan, bütün diğer her türlü irade gücünden sıyrılmış bir bedenin içinde seni bulmak istiyorum. Yanımda kalacağını bilmek, sarılmak istediğim an sana sarılabileceğimin güvencesinde olmak istiyorum. Sadece seni istiyorum sevgili, hem de tüm gücümle ve gücümün yettiğince...
Kifayetsiz kalan anlamların içinde yok olurken, sana yazılacak yeni satırların ve yeni kelimelerin her bir harfi olmak istiyorum. Kalemin ucu biterse ya da kalemtraş artık açmaz bir hale gelirse ne olur diye çaresizce başımı avuçlarımın arasına alıp, derin düşüncelere dalmak istiyorum. Sen olduğun yerde varolmak, varolmaya çalışmak isterken, orada bir sen kadar bir ben de yaratmak istiyorum. "BİZ" olalım istiyorum hey sevgili... Senle beraber varolmanın ve yaradılışın güzelliğinde kaybolmak istiyorum. Çok zor değil ya, hadi gel!
Karanlık sularda yüzerken, gökyüzünün yıldızlarla aydınlanan ışıltısında yolumuzu kaybettiğimizde sığınacağımız bir mağaranın bizi büyük bir şevkatle sarmalayıp, korumasını ve yağan yağmurların esintisinden kaçıp, yaktığımız ateşin kenarında ısınırken, aslında bu kimsesiz halimizin sadece bize yeteceğini bir an durup düşünmek ve "Evet, sanırım doğrusu bu" diyebilmek istiyorum. Peki sen ne istiyorsun? Senin hayallerin nasıl? Senin hayallerinin içinde bana yer var mı? Yoksa ettiğin dansın, söylediğin şarkının, gördüğün rüyanın bir başka sahibi mi var? Eğer öyleyse söyle, hey sevgili!.. Çünkü senin varlığın bile yetiyor, aşka dair umutlarımın yeşermiş olmasına. Hey sevgili var mısın benle beraber ilkbaharı, yazı, sonbaharı ve kışı yaşamaya?Sözcüklerimin bittiği şu noktada serzenişlerimi sakın umarsızca bakıp geçme. Çünkü bil ki yazılan satıların bir değeri var. Onlar senin ancak dokununca göreceğin derinliklerden şu an yeryüzüne çıkıyor. Tabi şu an ben istedim diye. Dahasını öğrenmek ve yaşamak istiyorsan "SES VERMEN" yeter!...
Tekrar sana sarılmak ve gözlerimizin karşılaşması dileğiyle...
BURCU ÖZDER
Yorumlar