Sisli sokaklar var önümde… Bir bir kaybolmaktan korktuğum adımlarım var. Yürürken rüzgarın uğultusu kulaklarımda çınlamakta. Sustuklarım ve anlatamadıklarım var. Dilimden korktuğum zamanlarım, kilit vurduğum anlarım var.
Bilemez kimse yüreğimin getirdiği çalkantılı esintiyi. Bir vurgun yemiş gibi acıyı hissederek yaşarsın ömrün boyunca bazen. Sevmekten de sarılmaktan da korkarsın… An gelir tüm duygularını da unutursun. Hatırlamayı marifet sanmaz; belleğinin derinliklerine doğru savurursun hepsini. Hadi şimdi dağıtsana onları… Bir fırtına ile savursana dört bir yanına. Bir anda kelebekler gibi uçuşsalar ya beyninin etrafında. Sarsalar ya yüreğini aynı hızda. Dokunsalar ya tüm duygu havuzuna. Seni hapsetseler ya en içten noktalarında. Yapamaz mısın bütün bunları? Korkma…
Silgilerimle sildiğim onlarca anımın içinde küçük küçük imgeler var. Her birinin getirdiği zamansızlıklar ve öfkeler var. Kimisinde kükrediğin; kiminsinde ise sindiğin durumların var. Bırak şimdi onların hepsini. At bir kaldırım köşesine. Yürümeye başla tekrar. İstersen emekliyerek doğrul ayağa, istersen de bir anda koşarak ilerle. Sen nasıl istiyorsan öyle yap. Yeter ki mutlu ol. Yeter ki mutlu olmayı bil. VE GÖNLÜNÜN GÖTÜRDÜĞÜ YERE DOĞRU UÇABİL!
Yorumlar