Toplumsal Yanılgı… Varolan sistematik düşünce… İnsanlığın en acaip keşfi… Sıradanlığı biraz hareketlendirme eylemi… Sosyal düşünür sözlerin havada uçuştuğu sahalar… Yabancılaşmanın getirdiği sonuçlar… Ticari istilanın merkezi sayılan gün; 14 ŞUBAT.
Kadın ya da Erkek, farketmeden adını koymadıkları yüzlerce, hatta binlerce isimsiz birlikteliğe imza attı. Aşka da ilişkiye de duyarlı davranmaları ya da bakmaları artık olanaksızlaşmıştı. Aslında insanlar en başta kendilerine saygı duyamaz oldu. Gündelik yaşamın içinde gün geçtikçe kayboldular. Duyarsız, sorumsuz, sevgisiz oldular. Vicdani duyguları bir kenara itip, sürekli havai yaşamaya doğru yol aldılar. Belki renkli dünyaydı bu onlar için. Ne var ki zaman ilerledikçe bu ağ genişledi; genişledikçe bu kez de sıradanlaşmaya ve sıkıcı bir hal almaya başladı. Kadın erkeğe, erkek kadına değer veremez oldu. Aşk ile Sevgi aradan çekilmiş, cinsel duygular ön plana çıkmış; ve adı konmayan ilişkilerin ana merkezi haline dönmüştü. Oysa ki aşk ile başlayan bir ilişki, ilişki içinde yaşanan cinsellik, sonucunda gelinen sevgi bağı tüm bu doğrulamdakileri tek tek silerek bayrağı bir başına göğüsledi.
Geçmiş döneme dönüp baktığımda Sevgili, Aşk, İlişki, Cinsellik bunların hepsi iki kişinin arasındaki yaşanır durumları kapsamaktaydı. Ne var ki toplumların ve birbirini sömüren insanların etkisiyle günümüze kadar ulaşmaları sağlanamadı. Dolayısıyla da ne sevgi kaldı; ne aşk; ne de ilişki… Tüm bunlar aynı sayısal loto gibi kendini bir sonraki müsabakaya devretti. Aralarında oluşan tek fark ise her biri kullanıldıkça tükendi. Her bir loto devrettikçe değer kazanacağı yerde aslında bir sonrakinin değerini yitirmesine neden oldu.
Kadın ya da Erkek, farketmeden adını koymadıkları yüzlerce, hatta binlerce isimsiz birlikteliğe imza attı. Aşka da ilişkiye de duyarlı davranmaları ya da bakmaları artık olanaksızlaşmıştı. Aslında insanlar en başta kendilerine saygı duyamaz oldu. Gündelik yaşamın içinde gün geçtikçe kayboldular. Duyarsız, sorumsuz, sevgisiz oldular. Vicdani duyguları bir kenara itip, sürekli havai yaşamaya doğru yol aldılar. Belki renkli dünyaydı bu onlar için. Ne var ki zaman ilerledikçe bu ağ genişledi; genişledikçe bu kez de sıradanlaşmaya ve sıkıcı bir hal almaya başladı. Kadın erkeğe, erkek kadına değer veremez oldu. Aşk ile Sevgi aradan çekilmiş, cinsel duygular ön plana çıkmış; ve adı konmayan ilişkilerin ana merkezi haline dönmüştü. Oysa ki aşk ile başlayan bir ilişki, ilişki içinde yaşanan cinsellik, sonucunda gelinen sevgi bağı tüm bu doğrulamdakileri tek tek silerek bayrağı bir başına göğüsledi.
Birbirini tanımaya çalışacağını söyleyen kadın ya da erkek, kendini ikinci güne bile bırakmadan aynı yatağın içinde buldu. Sonra da o değerli görünen, aşıklara hadi 365 günden bir günü özel yapalım diye çıkan SEVGİLİLER GÜNÜ, markaların istilasıyla da ödüllendirilmiş oldu. Ve bizler hediye istismarlığını çılgınlık boyutuna taşıyan herkes gibi bu topluluğun bir parçası olduk.
Peki neden Sevgililer Günü Mezopotamyası? Çünkü Mezopotamya Uygarlığı , tarihte birçok medeniyetin beşiği olmuştur. *Bereketli toprakları ve uygun iklim şartları sebebiyle bu yerleşime sahne olmuştur; birçok istilaya da uğramıştır. Aynı şu anda 14 Şubat Sevgililer Günü'nün yaşadığı trajik durum gibi…
Tüm bunların sonucunda kimse bana Sevgililer Günü değerli demesin. Kimse Aşkın ya da Sevginin de hala değerini geri kazanabiliriz umudu var demesin. Ne beni ne de kendini kandırmasın. Gerçek bu insanlık… Ve bu duygusuz, çıkarların dolu olduğu uygarlığa mahkumsunuz artık!
BURCU ÖZDER
*http://tr.wikipedia.org alıntıdır.
Yorumlar